Piet Meerburgbrug

Tot gistermiddag was het gewoon brug 234, nu heet de plek die het Hortusplantsoen met de Nieuws Keizersgracht verbindt de Piet Meerburgbrug. Een eerbetoon van Amsterdam aan een van de allergrootste verzetshelden.

NATASCHA VAN WEEZEL

Een half uur voor de ceremonie begint druppelt de brug langzaam vol. Er heerst wat verwarring: “Dit is toch geen brug?” Zegt een vrouw van een jaar of zeventig. Door de breedte zou het inderdaad ook net een straat kunnen zijn. “Nee, het lijkt er niet op, maar het is wel een mooi plekje, heel symbolisch ook natuurlijk” reageert een man van dezelfde leeftijd. En dat is het zeker. Piet Meerburg was een verzetsstrijder die Joodse kinderen tijdens de Tweedewereldoorlog uit de tegenover de Hollandsche Schouwburg gelegen crèche hielp te smokkelen. Met zijn ondergrondse beweging, de Amsterdamse Studentengroep, zocht hij onderduikadressen voor een onbekend aantal jongens en meisjes. Naar schatting tussen de 500 en 1000.

Na de oorlog richtte hij studentenbioscoop Kriterion op. De brug ligt precies in het midden van deze twee plaatsen. Eerder werd er al een brug in deze omgeving naar zijn ‘collega’ Walter Süskind genoemd.

Initiatiefnemer Ies Vuijsje: “ Ik leerde Piet kennen toen ik mijn boek Tegen beter weten in aan het schrijven was. Net na zijn dood in 2010 hoorde ik via via dat hij ooit grappend had gezegd dat hij geen straat wilde, maar dat het hem wel wat leek als er een brug naar hem vernoemd zou worden. Ik heb geen moment getwijfeld en ben naar de gemeente gestapt. Hij was echt een vaderfiguur voor mij”. 

Burgemeester Van der Laan refereert in zijn speech aan een oude wijsheid uit de Torah: “Wie één mens redt, redt de hele wereld, Meerburg redde niet één kind, maar  honderden”. Hij stipt ook nog aan dat Meerburg later pionier in de kunstwereld was als oprichter van het Nederlands filmarchief, directeur van het Nieuwe de la mar Theater en producent van verschillende musicals. Hierna onthult de  burgemeester samen met voorganger Ed van Thijn het splinternieuwe naambord.

Het is druk op de brug. Onder de gasten bevinden zich de drie kinderen van Meerburg en een heel oud echtpaar. Dat blijken Sieny Cohen-Kattenburg en haar man Harry te zijn.  Sieny werkte tijdens de oorlog als negentienjarig meisje in de crèche. “Ik was hoofd kinderbegeleidster van de groep nul tot vier jaar. Eén dag van tevoren werd bekend welke kinderen met hun ouders zouden worden gedeporteerd. Dan ging Piet naar de ouders om ze te smeken hun kind af te staan om het te laten onderduiken. Velen hadden het daar moeilijk mee, maar meestal wist hij hen toch te overtuigen”. Haar opgespelde lintje glanst in de zon. “Het was een alleraardigste, charmante en loyale man”.

De zoon  van Meerburg kijkt  uit over het water. Zijn blik glijdt over de klassiek uitgevoerde witte letters die samen de naam van zijn vader vormen. “Leve Piet!” roept iemand op de achtergrond.

(Het Parool, september 2012)