Mijn Leven in New York
Ik ben nu ruim twee weken in Amerika. Het is groots en meeslepend, vermoeiend
en energiek, opwindend, en soms ook heel eenzaam. Als je alleen op reis gaat
zijn er dingen waar je eerder nooit bij stil stond, zoals dat Amsterdam
eigenlijk een heel fijne stad is om te wonen en dat je altijd een boek mee moet
nemen als je alleen uit eten gaat, omdat de plek tegenover je anders wel erg
leeg is.
Er zijn ook dingen die ik geweldig vind aan de stad die nooit
slaapt.
New York wordt niet voor niets een ‘meltingpot’ genoemd
bijvoorbeeld. In elke willekeurige
metro sta je tussen Chinezen, Koreanen, Zuid-Amerikanen, Afro-Amerikanen en
vrouwen met hoofddoek op. Het is leuk om te merken dat iedereen hier naast elkaar
kan leven. Dat merk ik ook in mijn interviews. Ik stel altijd de vraag of
iemand zich thuis voelt in het land waar hij of zij is opgegroeid. In Nederland
krijg ik wel eens het antwoord dat mensen zich ‘anders’ voelen dan anderen. Hier
kijken ze me raar aan, ze voelen zich ‘uiteraard’ Amerikaan. En waarom zouden
ze dat ook niet voelen? Elke Latino weet wat Chanoeka is en elke boekwinkel heeft
kasten vol boeken over het Jodendom .

Terwijl hij de bus inging merkte ik dat ik me voor het eerst niet meer eenzaam voelde,
iemand die ik niet kende en ook
nooit meer zou zien, begreep me.
(NIW Februari 2013)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten