Translate

maandag 2 september 2013

New York, New York

New York City

Over een paar dagen vertrek ik naar Amerika, voor een maand. Momenteel ben ik een boek aan het schrijven over ‘de derde generatie’, kleinkinderen van Holocaust overlevenden. Ik wil niet alleen uitzoeken hoe mijn generatie is beïnvloed door wat onze grootouders tijdens de oorlog hebben meegemaakt, ook ben ik benieuwd naar de vraag of dat per land verschilt.

Inmiddels heb ik 20 Nederlandse kleinkinderen geïnterviewd en nu is het tijd voor de volgende stap. Na een paar muisklikken op google kwam ik erachter dat er in Amerika veel openlijker over het onderwerp wordt gesproken dan hier. Zo zijn daar zogenaamde 3G groups, sociale groepjes waar mensen van de derde generatie bij elkaar komen om leuke dingen te doen en familieverhalen uit te wisselen. Ook zijn er een groot aantal universitaire scripties over geschreven.

Zonder verder heel diep na te denken heb ik een ticket naar New York geboekt en een huis geregeld. Nu het zover is vind ik het toch best eng. Dertig dagen in mijn eentje in zo’n gigantische stad. Wat als ik niemand ontmoet om mee te praten? Wat als ik heimwee krijg? Of verdwaal? Aan de andere kant is het een goed experiment. Ik ben 26, het wordt zo langzamerhand toch wel eens tijd dat ik uitvlieg.

De meeste interviews heb ik al geregeld. Door Facebook komt de hele wereld opeens dichterbij. Ik heb afspraken met schrijvers, filmmakers, psychologen, ultra orthodoxe joden…en allemaal houdt de Holocaust hen op  de een of andere manier op een dagelijkse basis bezig.

Ook ga ik me onderdompelen in het New Yorkse joodse wereldje. Naast de drie joodse musea die de stad rijk is, worden er elke vrijdag minstens tien openbare Sjabbat maaltijden georganiseerd, zijn er joodse comedy voorstellingen en wekelijkse filmavonden in het Joods Cultureel Centrum. Er worden regelmatig Klezmer concerten of boekbesprekingen van Israëlische auteurs gegeven en er zijn zelfs lessen om joodse vrouwen positiever over zichzelf te laten denken!

Eigenlijk heb ik er hartstikke veel zin in. En mocht ik toch eenzaam worden, dan kan ik altijd nog Matzeballensoep of Latkes bij Katz Deli gaan eten.

(NIW Januari2013)




Geen opmerkingen:

Een reactie posten